پسر قهرمان من

سلام عزیزترینم، هفته ها و روزهای پر استرسی رو پشت سر گذاشتیم،اون از زلزله های پی در پی استانهای ایران و پیدا کردن گوشه های امن خونه و آماده کردن کوله پشتی موقع فرار از زلزله و بعدشم که اعتراضهای خیابانی هم میهنامون و خبر از گرونی مرغ و تخم مرغش و بعد ازونم گرونی ارز و طلا. پسر خوبم، آرزو میکنم وقتی اینا رو میخونی این روزهای پر تنش گذشته باشه.
هومانِ جانم این روزها تا ۱۰رو بهراحتی میشمری، تا ۲۰ هم با کمی کمک میشمری که فکر میکنم همین روزاست که اونم یادبگیری به راحتی بشمری، مثل همه کارایی که یاد گرفتی.
از کارهایی که دیگه خودت به راحتی و بدون کمک انجام میدی میتونم به اینها اشاره کنم:
پوشیدن و دراوردن شلوار، پوشیدن و دراوردن جوراب، پوشیدن و دراوردن کفش، دکمه های پیرهن رو به کمی کمک باز میکنی ولی هنوز بلد نیستی ببندی، لباس ها و پیرهن هایی که از جلو باز میشن رو هم میتونی به راحتی دربیاری،ولی هنوز با تیشرت و لباسای جلو بسته مشکل داری.
چندتا کتاب جدیدم برات گرفتم که خیلی دوسشون داری،یکیش که کمک آموزشی ریاضیه ،یکی هم تصویری و رنگ کردنیه